بمبیی

لغت نامه دهخدا

بمبیی. [ ب َ ب َ ] ( اِخ ) ایالتی در هند، در جزیره ای از بحر عمان ساحل غربی هند. وسعت آن 496 هزار کیلومتر مربع و سکنه آن 35944000 تن است. کرسی آن شهر بمبیی و شهرهای عمده آن احمدآباد، پونه و ناگپور است. ( از فرهنگ فارسی معین ). نام قدیم بمبیی «تهانه » است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

بمبیی. [ ب َ ب َ ] ( اِخ ) بندری در هند، کرسی ایالت بمبیی ، واقع در جزیره ای در بحر عمان. دارای 2839000 تن سکنه. مرکز صنعت نساجی ، ساخت اتومبیل ، هواپیماسازی ، مصنوعات مکانیکی ، استخراج آهن ، آهنکاری و صنایع شیمیائی است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

بندری در هند کرسی ایالت بمبیی واقع در جزیره ای در بحر عمان است . مرکز صنعت نساجی ساخت اتومبیل هواپیما سازی مصنوعات مکانیکی استخراج آهن و آهنکاری صنایع شیمیائی است .

دانشنامه آزاد فارسی

بَمبَئی (Bombay)
ایالت پیشین هند بریتانیا، با مرکزیت شهر بمبئی (مومْبای). در ۱۹۶۰ بخش بزرگی از آن به دو ایالت جدید گجرات و مهارشتراتقسیم شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس