بمباران سال ۱۹۸۶ ایالات متحده در لیبی، با نام رمز عملیات الدورادو کانیون شامل حملات هوایی ایالات متحده علیه لیبی در روز سه شنبه ۱۵ آوریل۱۹۸۶ بود. این حمله توسط نیروی هوایی، نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا از طریق حملات هوایی، به تلافی بمب گذاری ده روز قبل در دیسکوتک برلین غربی انجام شد. گزارش شده است که ۴۰ تلفات لیبیایی و یک هواپیمای آمریکایی سرنگون شده است. یکی از قربانیان ادعا کرده در لیبی مربوط به یک نوزاد دختر بود که گزارش شده بود دختر معمر قذافی، حنا قذافی بوده است. با این حال، تردیدهایی وجود دارد که آیا او واقعاً کشته شده است یا واقعاً وجود داشته است. [ ۱]
لیبی مدت کوتاهی پس از تحلیف رئیس جمهور رونالد ریگان در سال ۱۹۸۱ اولویت بالایی داشت. معمر قذافی رهبر لیبی به شدت مخالف اسرائیل بود و از سازمان های مبارز در سرزمین های فلسطین و سوریه حمایت می کرد. گزارش هایی مبنی بر تلاش لیبی برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای وجود داشت[ ۲] [ ۳] و اشغال چاد توسط قذافی که غنی از اورانیوم بود، نگرانی عمده ای برای ایالات متحده بود. جاه طلبی های قذافی برای ایجاد فدراسیونی از کشورهای عربی و مسلمان در شمال آفریقا برای منافع ایالات متحده نگران کننده بود. علاوه بر این، الکساندر هیگ، وزیر امور خارجه وقت آمریکا، می خواست اقدامات پیشگیرانه ای علیه قذافی انجام دهد، زیرا به ادعای آمریکا، قذافی از عوامل سابق آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) برای کمک به ایجاد اردوگاه های تروریستی ( به ویژه ادوین پی ویلسون و فرانک ای ترپیل ) استفاده کرده بود ( ویلسون در سال ۲۰۰۳ تبرئه شد ) . [ ۴]
پس از حملات دسامبر ۱۹۸۵ رم و فرودگاه وین، که ۱۹ کشته و حدود ۱۴۰ زخمی برجای گذاشت، قذافی نشان داد که تا زمانی که دولت های اروپایی از عملیات ضد قذافی حمایت کنند، به حمایت از جناح ارتش سرخ، بریگادهای سرخ و ارتش جمهوری خواه ایرلند ادامه خواهد داد. [ ۵]
پس از سال ها درگیری های گاه به گاه با لیبی بر سر ادعای ارضی لیبی بر خلیج سدره، ایالات متحده به فکر حمله نظامی به اهدافی در سرزمین اصلی لیبی افتاد. در مارس۱۹۸۶، ایالات متحده، ۱۲ مایل دریایی ( ۲۲ کیلومتر؛ ۱۴ مایل ) محدود به آبهای سرزمینی طبق قوانین بین المللی، یک گروه ضربت حامل به منطقه اعزام شد. لیبی در ۲۴ مارس با مانورهای متقابل تهاجمی پاسخ داد که منجر به درگیری دریایی در خلیج سدره شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلیبی مدت کوتاهی پس از تحلیف رئیس جمهور رونالد ریگان در سال ۱۹۸۱ اولویت بالایی داشت. معمر قذافی رهبر لیبی به شدت مخالف اسرائیل بود و از سازمان های مبارز در سرزمین های فلسطین و سوریه حمایت می کرد. گزارش هایی مبنی بر تلاش لیبی برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای وجود داشت[ ۲] [ ۳] و اشغال چاد توسط قذافی که غنی از اورانیوم بود، نگرانی عمده ای برای ایالات متحده بود. جاه طلبی های قذافی برای ایجاد فدراسیونی از کشورهای عربی و مسلمان در شمال آفریقا برای منافع ایالات متحده نگران کننده بود. علاوه بر این، الکساندر هیگ، وزیر امور خارجه وقت آمریکا، می خواست اقدامات پیشگیرانه ای علیه قذافی انجام دهد، زیرا به ادعای آمریکا، قذافی از عوامل سابق آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) برای کمک به ایجاد اردوگاه های تروریستی ( به ویژه ادوین پی ویلسون و فرانک ای ترپیل ) استفاده کرده بود ( ویلسون در سال ۲۰۰۳ تبرئه شد ) . [ ۴]
پس از حملات دسامبر ۱۹۸۵ رم و فرودگاه وین، که ۱۹ کشته و حدود ۱۴۰ زخمی برجای گذاشت، قذافی نشان داد که تا زمانی که دولت های اروپایی از عملیات ضد قذافی حمایت کنند، به حمایت از جناح ارتش سرخ، بریگادهای سرخ و ارتش جمهوری خواه ایرلند ادامه خواهد داد. [ ۵]
پس از سال ها درگیری های گاه به گاه با لیبی بر سر ادعای ارضی لیبی بر خلیج سدره، ایالات متحده به فکر حمله نظامی به اهدافی در سرزمین اصلی لیبی افتاد. در مارس۱۹۸۶، ایالات متحده، ۱۲ مایل دریایی ( ۲۲ کیلومتر؛ ۱۴ مایل ) محدود به آبهای سرزمینی طبق قوانین بین المللی، یک گروه ضربت حامل به منطقه اعزام شد. لیبی در ۲۴ مارس با مانورهای متقابل تهاجمی پاسخ داد که منجر به درگیری دریایی در خلیج سدره شد.
