بمباران شیمیایی سردشت یک جنایت جنگی و بمبارانی بود که نیروی هوایی عراق در ۷ تیر ۱۳۶۶ با استفاده از بمب های شیمیایی در چهار نقطهٔ پرازدحام شهر سردشت در ایران انجام داد. در این حمله ۱۱۰ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر کشته شده و ۸۰۰۰ تن دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند.
... [مشاهده متن کامل]
فیلم درخت گردو ( ۱۳۹۸ ) با الهام از این واقعه ساخته شده است.
در کتاب حقوق مخاصمات مسلحانه نوشتهٔ شارل روسو آمده است: «جنگ به هیچ وجه رابطهٔ انسان با انسان نیست، بلکه رابطهٔ دولت با دولت است که در این رابطه افراد خصوصی به گونه ای اتّفاقی دشمنِ یکدیگر شده اند و این نه به عنوان دو انسان بلکه به عنوان شهروند، نه به عنوان اعضاء یک میهن بلکه به عنوان مدافع»
در جریان جنگ غیرنظامیان در آن دخالتی ندارند و بنابراین آثار جنگ هم نباید دامنگیر آنان شود. طبق مقرّرات وضع شده در سال ۱۸۷۴ ( کنفرانس بروکسل ) و سال های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ ( کنفرانس لاهه ) کشورهای متخاصم ملزم شده اند که از سرایت جنگ به افراد غیرنظامی خودداری کرده و افراد غیرنظامی را از صحنهٔ درگیری خارج نمایند. علاوه بر آن از گسترش جبهه های جنگ به مناطق مسکونی منع شده اند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع ترین تهاجم شیمیایی در تاریخ جنگ های بشر بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیرانسانی اعلام داشت و شهر سردشت را نخستین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته ای هیروشیما نامید. مجامع جهانی به دلیل نفوذ پشتیبانان صدام حسین، قادر به انجام اقدام قابل توجهی نبودند. کشورهای اروپایی و آمریکایی هم که به نوعی با فروش سلاح به صدام بانی این فاجعه بوده اند سعی کردند این اتفاق را نادیده بگیرند، و واکنش خاصی انجام ندادند و حتی در صدد انکار آن برآمدند.
با پیشنهاد و پیگیری گروهی از مردم سردشت با نام «انجمن دفاع از قربانیان شیمیایی سردشت» سالروز حمله شیمیایی به سردشت به عنوان روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی نام گذاری شده است. این روز از سال ۱۳۸۲ هر سال در سردشت و در رسانه های داخلی گرامی داشته می شود.
پس از رویداد هولناک حلبچه و سردشت، معاهده ای شکل گرفت که در نهایت به کنوانسیون بین المللی منع جنگ افزارهای شیمیایی منجر شد با اجرایی شدن این کنوانسیون سازمان منع سلاح های شیمیایی برای هدایت امور محوله و اجرای مقررات لازم بنیانگذاری شد که مقر آن در لاهه می باشد
... [مشاهده متن کامل]
فیلم درخت گردو ( ۱۳۹۸ ) با الهام از این واقعه ساخته شده است.
در کتاب حقوق مخاصمات مسلحانه نوشتهٔ شارل روسو آمده است: «جنگ به هیچ وجه رابطهٔ انسان با انسان نیست، بلکه رابطهٔ دولت با دولت است که در این رابطه افراد خصوصی به گونه ای اتّفاقی دشمنِ یکدیگر شده اند و این نه به عنوان دو انسان بلکه به عنوان شهروند، نه به عنوان اعضاء یک میهن بلکه به عنوان مدافع»
در جریان جنگ غیرنظامیان در آن دخالتی ندارند و بنابراین آثار جنگ هم نباید دامنگیر آنان شود. طبق مقرّرات وضع شده در سال ۱۸۷۴ ( کنفرانس بروکسل ) و سال های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ ( کنفرانس لاهه ) کشورهای متخاصم ملزم شده اند که از سرایت جنگ به افراد غیرنظامی خودداری کرده و افراد غیرنظامی را از صحنهٔ درگیری خارج نمایند. علاوه بر آن از گسترش جبهه های جنگ به مناطق مسکونی منع شده اند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع ترین تهاجم شیمیایی در تاریخ جنگ های بشر بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیرانسانی اعلام داشت و شهر سردشت را نخستین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته ای هیروشیما نامید. مجامع جهانی به دلیل نفوذ پشتیبانان صدام حسین، قادر به انجام اقدام قابل توجهی نبودند. کشورهای اروپایی و آمریکایی هم که به نوعی با فروش سلاح به صدام بانی این فاجعه بوده اند سعی کردند این اتفاق را نادیده بگیرند، و واکنش خاصی انجام ندادند و حتی در صدد انکار آن برآمدند.
با پیشنهاد و پیگیری گروهی از مردم سردشت با نام «انجمن دفاع از قربانیان شیمیایی سردشت» سالروز حمله شیمیایی به سردشت به عنوان روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی نام گذاری شده است. این روز از سال ۱۳۸۲ هر سال در سردشت و در رسانه های داخلی گرامی داشته می شود.
پس از رویداد هولناک حلبچه و سردشت، معاهده ای شکل گرفت که در نهایت به کنوانسیون بین المللی منع جنگ افزارهای شیمیایی منجر شد با اجرایی شدن این کنوانسیون سازمان منع سلاح های شیمیایی برای هدایت امور محوله و اجرای مقررات لازم بنیانگذاری شد که مقر آن در لاهه می باشد
