بمب افکن شیرجه ای

بمب افکن شیرجه ای گونه ای بمب افکن است که با شیرجه مستقیم بر روی هدف، دقت اصابت بمب را افزایش می دهند.
بمب افکن های شیرجه ای می توان قابلیت اصابت محموله بمب خود با دقت بسیار بیشتری از بمب افکن های معمولی را دارند. این مسئله آن ها را مناسب حمله به کشتی ها و پشتیبانی هوایی نزدیک از نیروهای زمینی می کند. تاثیر این هواگردها نخستین بار توسط خلبانان آمریکایی در پشتیبانی از دولت نیکاراگوئه علیه شوروشی های چپ در دهه ۱۹۲۰ به نمایش گذاشته شد. زان پس به یک بخش کلیدی از نیروی هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده بدل گشتند. [ ۱]
ارنست اودت، مقام آلمانی لوفت وافه، در دیداری که از ایالات متحده داشت توانست سوار بمب افکن شیرجه ای کورتیس هاوک نیروی دریایی این کشور شود. بدین شکل، او به مدافع سرسخت این هواگردها بدل شد. اودت از تولید بمب افکن شیرجه ای یونکرس یو ۸۷ اشتوکا پشتیبانی کرد و خواهان این بود که تمامی بمب افکن های آلمانی قادر به شیرجه زدن باشند. به هر صورت، این هواگردها آهسته تر و سنگین تر از دیگر هواگردها با اندازه مشابه بودند؛ چرا که می بایست تحمل فشاری که در شیرجه به آن ها وارد می شد، را می داشتند. این موضوع بمب افکن های شیرجه ای را در مقابل جنگنده های دشمن به شدت آسیب پذیر می کرد. [ ۱]