بلگرامی علی (سید) (پاتنا ۱۸۵۱ـ هاردوی ۱۹۱۱). بِلْگِرامی، علی (سِیِّد) (پاتنا ۱۸۵۱ـ هاردوی ۱۹۱۱)
دانشور و ادیب هندی. در ۱۸۷۴ با دریافت درجۀ ممتاز در درس سانسکریت از پاتنا کالج، لیسانس علوم انسانی گرفت. در ۱۸۷۶ به اروپا و انگلستان سفر کرد. به زبان های اردو، عربی، فارسی، سانسکریت، بنگالی، مراتی، تلگو، گجراتی، لاتینی، آلمانی، فرانسوی و انگلیسی آشنایی کامل داشت. در ۱۸۷۹ پس از بازگشت از اروپا، به خدمت نظام حیدرآباد دکن درآمد و نزدیک ده سال معاون امور عام المنفعه، راه آهن و معادن بود. در ۱۸۹۰ـ۱۸۹۲ ممتحن زبان سانسکریت در دانشگاه مدرس بود. در ۱۸۹۳ به خاطر آموزش زبان عربی، از سوی حکومت هند لقب شمس العلما گرفت. از آثارش: ترجمۀ تمدن عرب (اسلام) گوستاولوبون به اردو (آگرا، ۱۸۹۸)؛ ترجمۀ تمدن هند گوستاولوبون به اردو (آگرا، ۱۹۱۳)؛ تصحیح با برنامه؛ رساله در تحقیق کتاب کلیله و دمنه؛ یادداشت هایی دربارۀ ارزش آموزش زبان فارسی در مقایسه با سانسکریت؛ فارسی بلگرام در احوال شعرای بلگرام (حیدرآباد، ۱۳۴۶ق)؛ سلسلۀ آصفیه در ۳ جلد در تاریخ حیدرآباد دکن (آگرا، ۱۸۹۷م).
دانشور و ادیب هندی. در ۱۸۷۴ با دریافت درجۀ ممتاز در درس سانسکریت از پاتنا کالج، لیسانس علوم انسانی گرفت. در ۱۸۷۶ به اروپا و انگلستان سفر کرد. به زبان های اردو، عربی، فارسی، سانسکریت، بنگالی، مراتی، تلگو، گجراتی، لاتینی، آلمانی، فرانسوی و انگلیسی آشنایی کامل داشت. در ۱۸۷۹ پس از بازگشت از اروپا، به خدمت نظام حیدرآباد دکن درآمد و نزدیک ده سال معاون امور عام المنفعه، راه آهن و معادن بود. در ۱۸۹۰ـ۱۸۹۲ ممتحن زبان سانسکریت در دانشگاه مدرس بود. در ۱۸۹۳ به خاطر آموزش زبان عربی، از سوی حکومت هند لقب شمس العلما گرفت. از آثارش: ترجمۀ تمدن عرب (اسلام) گوستاولوبون به اردو (آگرا، ۱۸۹۸)؛ ترجمۀ تمدن هند گوستاولوبون به اردو (آگرا، ۱۹۱۳)؛ تصحیح با برنامه؛ رساله در تحقیق کتاب کلیله و دمنه؛ یادداشت هایی دربارۀ ارزش آموزش زبان فارسی در مقایسه با سانسکریت؛ فارسی بلگرام در احوال شعرای بلگرام (حیدرآباد، ۱۳۴۶ق)؛ سلسلۀ آصفیه در ۳ جلد در تاریخ حیدرآباد دکن (آگرا، ۱۸۹۷م).