بلک ماونتن شاعران

بِلَک ماونتِن، شاعران (Black Mountain poets)گروهی از شاعران نوپرداز امریکا در دهۀ ۱۹۵۰، وابسته به کالج بلک ماونتن، دانشکدۀ علوم مقدماتی کارولینای شمالی. آنان با رد محدودیت های وزن و قافیه و سنت محافظه کاری سیاسی اشعار کلاسیک و دانشگاهی تی اس الیوت قالب هایی آزاد بنیاد نهادند و از گسترۀ وسیعی از فرهنگ های غیرغربی و سنن جادویی وام گرفتند. برخی اعضای مهم این گروه عبارت بودند از چارلز اولسن و رابرت کریلی (۱۹۲۶ـ ). کالج بلک ماونتن (۱۹۳۳ـ۱۹۵۶) تجربه ای منحصربه فرد در یک جامعۀ آموزشی آرمان شهری بود که به ویژه در دورۀ ریاست اولسن (۱۹۵۱ـ۱۹۵۶) بسیاری از بهترین شاعران، نقاشان، و موسیقی دانان عصر را به خود جذب کرد. فرانتس کلاین، ویلم دِ کونینگ و رابرت راوشنبرگ از جمله نقاشانی بودند که برای تدریس، نمایش آثار، یا همکاری به این کالج آمدند. برخی نویسندگانی که در این کالج تحصیل یا تدریس می کردند عبارت بودند از ادوارد دالبَری، پول بِلَک بِرْن، دنیز لورتوف، لیروی جونز، گیلبرت سورنتینو، رابرت کریلی، که سردبیری بلک ماونتن ریویو را نیز برعهده داشت (۱۹۵۴ـ۱۹۵۷)، و رابرت دانکن؛ در زمینۀ موسیقی و رقص نیز جان کِیج و مِرس کانینگَم شایان ذکرند. تعامل رشته هایی که از دیرباز از هم جدا نگه داشته می شدند در این کالج به ظهور پدیده های چندرسانه ای و «رخداد» هایی انجامید که در دهۀ ۱۹۶۰ عمومیت یافتند.