[ویکی نور] بلوهر و بوذاسف، نام داستانی است که در کتاب « کمال الدین و تمام النعمة» شیخ صدوق، به زبان عربی آمده است و علامه محمدباقر مجلسی، آن را به زبان فارسی ترجمه نموده و آقای دکتر سید ابوطالب میرعابدینی در این کتاب به تحقیق و بررسی و ذکر این حکایت پرداخته است.
در ابتدا، مقدمه ای از محقق کتاب، ذکر شده و سپس به ذکر زندگی بودا، دین بودا، بودا در فرهنگ اسلامی، بلوهر و بوذاسف، نسخه های خطی و چاپی این اثر و در ادامه، به قصه بلوهر و بوذاسف پرداخته شده است.
داستان «بلوهر و بوداسف» در سده دوم پیش از میلاد، به زبان سانسکریت به نگارش درآمده و در عهد خسرو انوشیروان، از سانسکریت به پهلوی ترجمه شده و ظاهراً ابن مقفع آن را به عربی برگردانیده و گفته می شود که «ابان لاحقی» نیز آن را به شعر عربی درآورده است.
به هرحال نسخه عربی موجود آن، همان است که شیخ صدوق، محدث مشهور سده چهارم هجری قمری، با عنوان «بلوهر و بوداسف» در کتاب «کمال الدین و اتمام النعمة» به شیوه راویان امامیه با چند واسطه از حضرت امام سجاد نقل کرده است .
این متن را علامه محمدباقر مجلسی در جلد هفدهم «بحار الانوار» نقل کرده و در کتاب مشهور خود، «عین الحیات»، آن را به زبان فارسی درآورده است.
در ابتدا، مقدمه ای از محقق کتاب، ذکر شده و سپس به ذکر زندگی بودا، دین بودا، بودا در فرهنگ اسلامی، بلوهر و بوذاسف، نسخه های خطی و چاپی این اثر و در ادامه، به قصه بلوهر و بوذاسف پرداخته شده است.
داستان «بلوهر و بوداسف» در سده دوم پیش از میلاد، به زبان سانسکریت به نگارش درآمده و در عهد خسرو انوشیروان، از سانسکریت به پهلوی ترجمه شده و ظاهراً ابن مقفع آن را به عربی برگردانیده و گفته می شود که «ابان لاحقی» نیز آن را به شعر عربی درآورده است.
به هرحال نسخه عربی موجود آن، همان است که شیخ صدوق، محدث مشهور سده چهارم هجری قمری، با عنوان «بلوهر و بوداسف» در کتاب «کمال الدین و اتمام النعمة» به شیوه راویان امامیه با چند واسطه از حضرت امام سجاد نقل کرده است .
این متن را علامه محمدباقر مجلسی در جلد هفدهم «بحار الانوار» نقل کرده و در کتاب مشهور خود، «عین الحیات»، آن را به زبان فارسی درآورده است.
wikinoor: بلوهر_و_بوذاسف