بلوم اونت فوس ب فاو ۲۲۲ ویکینگ ( به آلمانی: Blohm & Voss BV 222 Wiking ) یک قایق پرنده شش موتوره تولید شرکت بلوم اونت فوس در آلمان بود که اواخر دهه ۱۹۳۰ در ابتدا به عنوان هواگرد ترابری - مسافربری طراحی شد و بعداً در جریان جنگ جهانی دوم در لوفت وافه خدمت کرد. این هواگرد بزرگ ترین هواگرد آب نشین آلمان در طول جنگ بود.
این هواگرد در پاسخ به درخواست سال ۱۹۳۷ شرکت هواپیمایی لوفت هانزا برای یک هواگرد برد بلند ترابری - مسافربری توسط شرکت بلوم اونت فوس طراحی شد. سفارش تولید سه هواگرد با شش موتور شعاعی ۱۰۰۰ اسب بخاری ب ام و - برامو فافنیر ۳۲۳اِر ماه سپتامبر سال ۱۹۳۷ صادر گردید. کار تولید نخستین فروند از ماه ژانویه سال ۱۹۳۸ آغاز گشت. هواگرد دارای کفی بزرگ و بدون مانع بود که روی آن دیواره جداکننده میانی نداشت. تیرک اصلی بال های لوله ای شکل بود و محفظه های سوخت و روغن را نیز در خود جای می داد. شناورهای بیرونی دو تکه بودند تا به پهلو درون بال جمع شوند.
هلموت رودیش روز ۷ سپتامبر سال ۱۹۴۰ نخستین پیش نمونه را به پرواز درآورد. این پرواز به وضوح قابلیت های نظامی هواگرد را به نمایش گذاشت. مدت کوتاهی بعد درهای بزرگی برای ایفای وظیفه ترابری در لوفت وافه در آن نصب شد. پیش نمونه نخست روز ۱۰ ژوئیه سال ۱۹۴۱ نخستین سورتی نظامی خود را به انجام رساند. پس از مدتی خدمت در نروژ، به جبهه مدیترانه فرستاده شد تا برای نیروهای آلمانی از یونان به لیبی تدارکات حمل کند.
پیش نمونه های دوم و سوم دارای تسلیحات بودند و به ترتیب روزهای ۷ و ۲۸ نوامبر ۱۹۴۱ به هوا برخاستند. در هواگرد دوم از مسلسل کالیبر ۷٫۹۲ میلی متر ام گه ۸۱ در دماغه، چهار جایگاه میانه تنه و دو جایگاه در برجک های سقف و همچنین یک جفت مسلسل کالیبر ۱۳ میلی متر ام گه ۱۳۱ در دو جایگاه در کف مرکز بدنه استفاده شد. هواگرد سوم تنها همان یک مسلسل ام گه ۸۱ در دماغه را داشت. بعداً به پیش نمونه نخست نیز تسلیحات مشابه میانه و دماغه و یک مسلسل در برجک سقف افزوده شد.
پیش نمونه نخست ماه مه سال ۱۹۴۲ به اسکادران ترابری هوایی سی منتقل گشت. پیش نمونه دوم هم ماه اوت همان سال بدان پیوست.
علاوه بر سه پیش نمونه، پنج هواگرد با عنوان مدل ب فاو ۲۲۲ آ - ۰ ( فاو۴ تا فاو۸ ) و پنج هواگرد دیگر با عنوان ب فاو ۲۲۲ سی - ۰ ( فاو۹ تا فاو۱۳ ) تولید شدند. گروه دوم نیرومحرکه خود را از موتور دیزل یونکرس یومو ۲۰۷سی می گرفتند. در این گروه همچنین تسلیحات اصلاح و از موتور راکت برای یاری در هنگام برخاستن استفاده شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین هواگرد در پاسخ به درخواست سال ۱۹۳۷ شرکت هواپیمایی لوفت هانزا برای یک هواگرد برد بلند ترابری - مسافربری توسط شرکت بلوم اونت فوس طراحی شد. سفارش تولید سه هواگرد با شش موتور شعاعی ۱۰۰۰ اسب بخاری ب ام و - برامو فافنیر ۳۲۳اِر ماه سپتامبر سال ۱۹۳۷ صادر گردید. کار تولید نخستین فروند از ماه ژانویه سال ۱۹۳۸ آغاز گشت. هواگرد دارای کفی بزرگ و بدون مانع بود که روی آن دیواره جداکننده میانی نداشت. تیرک اصلی بال های لوله ای شکل بود و محفظه های سوخت و روغن را نیز در خود جای می داد. شناورهای بیرونی دو تکه بودند تا به پهلو درون بال جمع شوند.
هلموت رودیش روز ۷ سپتامبر سال ۱۹۴۰ نخستین پیش نمونه را به پرواز درآورد. این پرواز به وضوح قابلیت های نظامی هواگرد را به نمایش گذاشت. مدت کوتاهی بعد درهای بزرگی برای ایفای وظیفه ترابری در لوفت وافه در آن نصب شد. پیش نمونه نخست روز ۱۰ ژوئیه سال ۱۹۴۱ نخستین سورتی نظامی خود را به انجام رساند. پس از مدتی خدمت در نروژ، به جبهه مدیترانه فرستاده شد تا برای نیروهای آلمانی از یونان به لیبی تدارکات حمل کند.
پیش نمونه های دوم و سوم دارای تسلیحات بودند و به ترتیب روزهای ۷ و ۲۸ نوامبر ۱۹۴۱ به هوا برخاستند. در هواگرد دوم از مسلسل کالیبر ۷٫۹۲ میلی متر ام گه ۸۱ در دماغه، چهار جایگاه میانه تنه و دو جایگاه در برجک های سقف و همچنین یک جفت مسلسل کالیبر ۱۳ میلی متر ام گه ۱۳۱ در دو جایگاه در کف مرکز بدنه استفاده شد. هواگرد سوم تنها همان یک مسلسل ام گه ۸۱ در دماغه را داشت. بعداً به پیش نمونه نخست نیز تسلیحات مشابه میانه و دماغه و یک مسلسل در برجک سقف افزوده شد.
پیش نمونه نخست ماه مه سال ۱۹۴۲ به اسکادران ترابری هوایی سی منتقل گشت. پیش نمونه دوم هم ماه اوت همان سال بدان پیوست.
علاوه بر سه پیش نمونه، پنج هواگرد با عنوان مدل ب فاو ۲۲۲ آ - ۰ ( فاو۴ تا فاو۸ ) و پنج هواگرد دیگر با عنوان ب فاو ۲۲۲ سی - ۰ ( فاو۹ تا فاو۱۳ ) تولید شدند. گروه دوم نیرومحرکه خود را از موتور دیزل یونکرس یومو ۲۰۷سی می گرفتند. در این گروه همچنین تسلیحات اصلاح و از موتور راکت برای یاری در هنگام برخاستن استفاده شد.
wiki: بلوم اونت فوس ب فاو ۲۲۲