بلوم اونت فوس ب فا ۱۳۸ ( به آلمانی: Blohm & Voss BV 138 ) یک هواگرد آب نشین سه موتوره ساخت شرکت بلوم اونت فوس در آلمان بود که نخستین پرواز خود را ماه ژوئیه سال ۱۹۳۷ به انجام رساند. این هواگرد در جریان جنگ جهانی دوم در لوفت وافه عموماً در نقش گشت دریایی در آب های شمالی خدمت کرد.
ها ۱۳۸ نخستین طرح یک هواگرد آب نشین ساخته شده توسط شرکت هامبورگر فلوک تسویک باو بود. در پیش نمونه اولیه از دو موتور ۱٬۰۰۰ اسب بخاری از مختلف جهت ارزیابی استفاده شد. با این حال، تأخیر پدید آمده در توسعه هواگرد سبب گشت طرح به کلی بازنگری و سه موتور ۶۵۰ اسب بخاری یونکرس یومو ۲۰۵سی به کار گرفته شود. تقریباً دو سال پس از ساخت نمونه چوبی، نخستین پیش نمونه ( ها ۱۳۸ فاو - ۱ ) روز ۱۵ ژوئیه سال ۱۹۳۷ به پرواز درآمد. پیش نمونه ( ها ۱۳۸ فاو - ۲ ) دوم با طراحی اصلاح شده بدنه، ماه نوامبر به برنامه پرواز آزمایشی در مرکز تراومونده پیوست. به هر حال، به زودی مشخص شد هواگرد تعادل مناسبی از نظر هیدرودینامیک و آیرودینامیک ندارد. اصلاح سطوح عمودی دم نتوانست عملکرد را به قدر کافی بهبود ببخشد تا شرکت وادار به باز طراحی کلی تری شود. [ ۱]
هواگردِ حاصل، بر مبنای شیوه نام گذاری شرکت مادر بلوم اونت فوس، ب فاو ۱۳۸آ نام گرفت. در این طراحی اندازه هواگرد بسیار بزرگ تر و سطوح هدایت آن بهتر شد. به جهت شکل ظاهری لقب «کفش چوبی پرنده» ( Die Fliegende Hultschuh ) را بر آن نهادند. نخستین پیش نمونه ماه فوریه سال ۱۹۳۹ پرواز کرد و پس از آن پنج هواگرد پیش تولید با عنوان ب فاو ۱۳۸آ - ۰ تولید شد. آزمایش ها نشان داد سازه هواگرد همچنان مشکلاتی دارد. بدین شکل ب فاو ۱۳۸آ - ۴۰ به کارخانه بازگردانده شد تا بیشتر تقویت شود. نتیجه مدل پیش تولید ب فاو ۱۳۸ب - ۰ بود که ۱۰ فروند از آن تولید شد. در این حال، در اثر نیاز فوری به هواگرد ترابری ساحلی، ۲۵ فروند ب فا ۱۳۸آ - ۱ نیز تولید شد. [ ۱]
در مدل ب فاو ۱۳۸ب سازه دم اصلاح و از موتور قدرتمندتر یونکرس یومو ۲۰۵دی استفاده شد[ ۲] تا افزایش وزن جبران شود. نخستین هواگرد ب فاو ۱۳۸ب - ۱ ماه دسامبر سال ۱۹۴۰ به هوا برخاست و عملکرد بسیار بهتری از مدل پیشین داشت. در این هواگرد تسلیحات پشتی شامل یک توپ خودکار ۲۰ میلی متری ام گه ۱۵۱ می شد. یک مسلسل ام گه ۱۵ هم در جایگاه سر باز پشت محفظه موتور میانی بود. در زیرْ مدل ب فاو ۱۳۸ب - ۱/او۱ هواگرد شش بمب یا خرج عمقی حمل می کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفها ۱۳۸ نخستین طرح یک هواگرد آب نشین ساخته شده توسط شرکت هامبورگر فلوک تسویک باو بود. در پیش نمونه اولیه از دو موتور ۱٬۰۰۰ اسب بخاری از مختلف جهت ارزیابی استفاده شد. با این حال، تأخیر پدید آمده در توسعه هواگرد سبب گشت طرح به کلی بازنگری و سه موتور ۶۵۰ اسب بخاری یونکرس یومو ۲۰۵سی به کار گرفته شود. تقریباً دو سال پس از ساخت نمونه چوبی، نخستین پیش نمونه ( ها ۱۳۸ فاو - ۱ ) روز ۱۵ ژوئیه سال ۱۹۳۷ به پرواز درآمد. پیش نمونه ( ها ۱۳۸ فاو - ۲ ) دوم با طراحی اصلاح شده بدنه، ماه نوامبر به برنامه پرواز آزمایشی در مرکز تراومونده پیوست. به هر حال، به زودی مشخص شد هواگرد تعادل مناسبی از نظر هیدرودینامیک و آیرودینامیک ندارد. اصلاح سطوح عمودی دم نتوانست عملکرد را به قدر کافی بهبود ببخشد تا شرکت وادار به باز طراحی کلی تری شود. [ ۱]
هواگردِ حاصل، بر مبنای شیوه نام گذاری شرکت مادر بلوم اونت فوس، ب فاو ۱۳۸آ نام گرفت. در این طراحی اندازه هواگرد بسیار بزرگ تر و سطوح هدایت آن بهتر شد. به جهت شکل ظاهری لقب «کفش چوبی پرنده» ( Die Fliegende Hultschuh ) را بر آن نهادند. نخستین پیش نمونه ماه فوریه سال ۱۹۳۹ پرواز کرد و پس از آن پنج هواگرد پیش تولید با عنوان ب فاو ۱۳۸آ - ۰ تولید شد. آزمایش ها نشان داد سازه هواگرد همچنان مشکلاتی دارد. بدین شکل ب فاو ۱۳۸آ - ۴۰ به کارخانه بازگردانده شد تا بیشتر تقویت شود. نتیجه مدل پیش تولید ب فاو ۱۳۸ب - ۰ بود که ۱۰ فروند از آن تولید شد. در این حال، در اثر نیاز فوری به هواگرد ترابری ساحلی، ۲۵ فروند ب فا ۱۳۸آ - ۱ نیز تولید شد. [ ۱]
در مدل ب فاو ۱۳۸ب سازه دم اصلاح و از موتور قدرتمندتر یونکرس یومو ۲۰۵دی استفاده شد[ ۲] تا افزایش وزن جبران شود. نخستین هواگرد ب فاو ۱۳۸ب - ۱ ماه دسامبر سال ۱۹۴۰ به هوا برخاست و عملکرد بسیار بهتری از مدل پیشین داشت. در این هواگرد تسلیحات پشتی شامل یک توپ خودکار ۲۰ میلی متری ام گه ۱۵۱ می شد. یک مسلسل ام گه ۱۵ هم در جایگاه سر باز پشت محفظه موتور میانی بود. در زیرْ مدل ب فاو ۱۳۸ب - ۱/او۱ هواگرد شش بمب یا خرج عمقی حمل می کرد. [ ۱]
wiki: بلوم اونت فوس ب فاو ۱۳۸