بلوم اونت فوس ب فا ۱۴۲ ( به آلمانی: Blohm & Voss BV 142 ) یک هواگرد چهار موتوره شناسایی دریایی و ترابری ساخت شرکت بلوم اونت فوس در آلمان بود که نخستین پرواز خود را ماه اکتبر سال ۱۹۳۸ به انجام رساند و خدمت مختصری برای لوفت وافه در جنگ جهانی دوم کرد.
هامبورگر فلوک تسویک باو، شرکت تابعه بلوم اونت فوس به دنبال تولید یک هواگرد خشکی پایه بر مبنای نمونه پیشین آب نشین بسیار موفق ها ۱۳۹، غالباً جهت حمل مرسولات پستی، بود. در این طراحی به منظور کاهش مخارج، تا جای ممکن از قطعات هواگرد آب نشین استفاده شد. [ ۱]
نخستین پیش نمونه با عنوان ها ۱۴۲ فا۱ سال ۱۹۳۸ پدید آمد. این هواگرد بدنه باریک و بال های مرغی شکل معکوس مشابه ها ۱۳۹ داشت. شناورها با ارابه های فرود دو چرخ جایگزین شد. بک دم چرخ جمع شونده دو چرخ نیز بدان افزون گشت. هواگرد قادر به حمل ۵۲۹۵ لیتلر سوخت بود. اتاقک ظرفیت چهار خدمه شامل خلبان، کمک خلبان، ناوبر و بسیم چی را داشت. درون بدنه یک محفظه کوچک محموله پستی تعبیه شد. این هواگرد روز ۱۱ اکتبر سال ۱۹۳۸ برای نخستین به پرواز درآمد. مدتی بعد با ادغام هامبورگر در شرکت مادر، عنوان هواگرد به «بلوم اونت فوس ب فا ۱۴۲» تغییر کرد. تا تابستان سال ۱۹۳۹ چهار پیش نمونه در برنامه پروازهای آزمایشی قرار گرفتند. در ابتدا تنها همان فا۱ در لوفت هانزا به کارگرفته شد. این هواگرد پس مقداری تغییرات، پروازهای اکتشافی به این شرکت هواپیمایی تحویل گردید. نام مستعار کاستور و کد ثبتی D - ABUV بر آن نهاده شد. به هر صورت، پس از چند پرواز هواگرد به شرکت تولیدکننده عودت گشت. [ ۱]
مدت کوتاهی پس از آغاز جنگ جهانی دوم پیشنهاد تبدیل چهار هواگرد تولید شده به هواگردهای برد بلند شناسایی دریایی مطرح گردید. بدین منظور فا۲، نمونه دوم، برای آزمایش برگزیده شد. با عنوان ب فا ۱۴۲ فا۲/او۱، بارزترین ویژگی این هواگرد دماغه دراز با صفحات صیقل خورده بود. به جهت عمل منفرد نسبت به جنگنده های خودی، تسلیحات دفاعی و یک اتاقک کوچک در پشت اتاقک اصلی برای دو تیربارچی در آن تعبیه و محفظه پستی به محفظه بمب تبدیل گشت. تجهیزات رادیویی و ناوبری فراوانی در آن قرار گرفت. فا۱ هم بعداً این تغییرات را دریافت کرد. [ ۱]
هواگردهای ب فا ۱۴۲ فا۲/او۱ بهار سال ۱۹۴۰ به اسکادران شناسایی فرماندهی عالی لوفت وافه در اتصال مستقیم به قرارگاه ناوگان سوم هوایی، تحویل داده شدند. این هواگردها عملکرد ضعیفی در چند سورتی صورت گرفته در نقش گشتی دریایی از خود به نمایش گذاشتند. تا سال ۱۹۴۲ هر دو را از خدمت کنار نهادند. برنامه ای برای استفاده از آن ها برای پرتاب اژدر هدایت شونده گه تی ۱۲۰۰سی وجود داشت که هیچگاه عملیاتی نشد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهامبورگر فلوک تسویک باو، شرکت تابعه بلوم اونت فوس به دنبال تولید یک هواگرد خشکی پایه بر مبنای نمونه پیشین آب نشین بسیار موفق ها ۱۳۹، غالباً جهت حمل مرسولات پستی، بود. در این طراحی به منظور کاهش مخارج، تا جای ممکن از قطعات هواگرد آب نشین استفاده شد. [ ۱]
نخستین پیش نمونه با عنوان ها ۱۴۲ فا۱ سال ۱۹۳۸ پدید آمد. این هواگرد بدنه باریک و بال های مرغی شکل معکوس مشابه ها ۱۳۹ داشت. شناورها با ارابه های فرود دو چرخ جایگزین شد. بک دم چرخ جمع شونده دو چرخ نیز بدان افزون گشت. هواگرد قادر به حمل ۵۲۹۵ لیتلر سوخت بود. اتاقک ظرفیت چهار خدمه شامل خلبان، کمک خلبان، ناوبر و بسیم چی را داشت. درون بدنه یک محفظه کوچک محموله پستی تعبیه شد. این هواگرد روز ۱۱ اکتبر سال ۱۹۳۸ برای نخستین به پرواز درآمد. مدتی بعد با ادغام هامبورگر در شرکت مادر، عنوان هواگرد به «بلوم اونت فوس ب فا ۱۴۲» تغییر کرد. تا تابستان سال ۱۹۳۹ چهار پیش نمونه در برنامه پروازهای آزمایشی قرار گرفتند. در ابتدا تنها همان فا۱ در لوفت هانزا به کارگرفته شد. این هواگرد پس مقداری تغییرات، پروازهای اکتشافی به این شرکت هواپیمایی تحویل گردید. نام مستعار کاستور و کد ثبتی D - ABUV بر آن نهاده شد. به هر صورت، پس از چند پرواز هواگرد به شرکت تولیدکننده عودت گشت. [ ۱]
مدت کوتاهی پس از آغاز جنگ جهانی دوم پیشنهاد تبدیل چهار هواگرد تولید شده به هواگردهای برد بلند شناسایی دریایی مطرح گردید. بدین منظور فا۲، نمونه دوم، برای آزمایش برگزیده شد. با عنوان ب فا ۱۴۲ فا۲/او۱، بارزترین ویژگی این هواگرد دماغه دراز با صفحات صیقل خورده بود. به جهت عمل منفرد نسبت به جنگنده های خودی، تسلیحات دفاعی و یک اتاقک کوچک در پشت اتاقک اصلی برای دو تیربارچی در آن تعبیه و محفظه پستی به محفظه بمب تبدیل گشت. تجهیزات رادیویی و ناوبری فراوانی در آن قرار گرفت. فا۱ هم بعداً این تغییرات را دریافت کرد. [ ۱]
هواگردهای ب فا ۱۴۲ فا۲/او۱ بهار سال ۱۹۴۰ به اسکادران شناسایی فرماندهی عالی لوفت وافه در اتصال مستقیم به قرارگاه ناوگان سوم هوایی، تحویل داده شدند. این هواگردها عملکرد ضعیفی در چند سورتی صورت گرفته در نقش گشتی دریایی از خود به نمایش گذاشتند. تا سال ۱۹۴۲ هر دو را از خدمت کنار نهادند. برنامه ای برای استفاده از آن ها برای پرتاب اژدر هدایت شونده گه تی ۱۲۰۰سی وجود داشت که هیچگاه عملیاتی نشد. [ ۱]
wiki: بلوم اونت فوس ب فا ۱۴۲