[ویکی نور] بلوغ القری فی ذیل إتحاف الوری بأخبار أم القری، اثر العز عبدالعزیز بن نجم بن فهد مکی می باشد.
این کتاب، آگاهی هایی را پیرامون رخدادهای مکه در فاصله رمضان 885ق تا ربیع الثانی 922ق، شامل رویدادهای سیاسی حکومت اشراف و حاکمان مکه، مناسبات سیاسی آنها با حکمرانان چَرکسی، وفیات و موالید بزرگان و شخصیت های مکه و رخدادهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی ارائه داده است.
این اثر، در تکمیل گزارش های کتاب «إتحاف الوری» نوشته عمر بن فهد و با هدف استمرار بخشیدن به سنت تاریخ نگاری محلی مکه نگارش یافته است .
بغدادی نام این کتاب را «بلوغ القری بذیل إتحاف الوری» ثبت کرده و زرکلی آن را «بلوغ القری لذیل إتحاف الوری» آورده است. خود عز بن فهد نام کتابش را «بلوغ القری فی ذیل إتحاف الوری» ضبط کرده است .
برخورد معتدل ابن فهد با ارباب قدرت و حکومت، داوری ها و گزارش های او را چشمگیر ساخته است. وی در برابر شریف برکات بن محمد (متوفی903ق) و دیگر حاکمان هم عصر خود، موضع مستقلی داشت و از نقد و تذکر درباره رفتارهای اشتباه حکومت وقت پرهیز نمی کرد. برای نمونه، در ذیل رویدادهای 887ق از جنگی یاده شده که برکات بن محمد با عرب های مطیر به راه انداخته بود تا بر اموال و املاک آنها تسلط یابد. ابن فهد پس از این گزارش می افزاید که این نبرد هنگامی رخ داده که میان شریف برکات و اعراب یادشده، معاهده صلح برقرار بوده است .
بیشتر اهمیت کتاب در آن است که این اثر، سنت خاندان فهد در تاریخ نویسی وقایع نگارانه مکه مکرمه را تداوم بخشیده و با تعمیق و گسترش این روش در تقویت اصول و مبانی آن نقشی اساسی ایفا کرده است. این سنت تاریخ نگاری محلی پس از او به دست فرزندش جارالله بن فهد ادامه یافته و پیش از او، پدرش با نگارش «إتحاف الوری»، بنیادهای این سبک تاریخ نویسی را سامان داده است .
این کتاب، آگاهی هایی را پیرامون رخدادهای مکه در فاصله رمضان 885ق تا ربیع الثانی 922ق، شامل رویدادهای سیاسی حکومت اشراف و حاکمان مکه، مناسبات سیاسی آنها با حکمرانان چَرکسی، وفیات و موالید بزرگان و شخصیت های مکه و رخدادهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی ارائه داده است.
این اثر، در تکمیل گزارش های کتاب «إتحاف الوری» نوشته عمر بن فهد و با هدف استمرار بخشیدن به سنت تاریخ نگاری محلی مکه نگارش یافته است .
بغدادی نام این کتاب را «بلوغ القری بذیل إتحاف الوری» ثبت کرده و زرکلی آن را «بلوغ القری لذیل إتحاف الوری» آورده است. خود عز بن فهد نام کتابش را «بلوغ القری فی ذیل إتحاف الوری» ضبط کرده است .
برخورد معتدل ابن فهد با ارباب قدرت و حکومت، داوری ها و گزارش های او را چشمگیر ساخته است. وی در برابر شریف برکات بن محمد (متوفی903ق) و دیگر حاکمان هم عصر خود، موضع مستقلی داشت و از نقد و تذکر درباره رفتارهای اشتباه حکومت وقت پرهیز نمی کرد. برای نمونه، در ذیل رویدادهای 887ق از جنگی یاده شده که برکات بن محمد با عرب های مطیر به راه انداخته بود تا بر اموال و املاک آنها تسلط یابد. ابن فهد پس از این گزارش می افزاید که این نبرد هنگامی رخ داده که میان شریف برکات و اعراب یادشده، معاهده صلح برقرار بوده است .
بیشتر اهمیت کتاب در آن است که این اثر، سنت خاندان فهد در تاریخ نویسی وقایع نگارانه مکه مکرمه را تداوم بخشیده و با تعمیق و گسترش این روش در تقویت اصول و مبانی آن نقشی اساسی ایفا کرده است. این سنت تاریخ نگاری محلی پس از او به دست فرزندش جارالله بن فهد ادامه یافته و پیش از او، پدرش با نگارش «إتحاف الوری»، بنیادهای این سبک تاریخ نویسی را سامان داده است .