( بلوعة ) بلوعة. [ ب َل ْ لو ع َ ] ( ع اِ ) چاه سرتنگ در خانه که آب باران و جز آن در آن جمع شود، و جای دست و رو شستن. ( منتهی الارب ). سوراخی در وسط خانه. ( ازاقرب الموارد ). بالوعة. بلاعة. ج ، بَلالیع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به بالوعة و بلاعة شود.
