بلوط سیاه ( Quercus velutina ) گونه ای از بلوط از گروه بلوط های قرمز ( Quercus sect. Lobatae ) است که بومی و در شرق و مرکز آمریکای شمالی گسترده است. گاهی اوقات به آن بلوط سیاه شرقی نیز گفته می شود.
قبلاً به دلیل وجود رنگدانه زرد در پوست داخلی آن، به بلوط سیاه، بلوط زرد می گفتند. این بلوط خویشاوند نزدیک بلوط سیاه کالیفرنیا ( Quercus kelloggii ) است که در غرب آمریکای شمالی یافت می شود.
اندازه: در بخش شمالی گستره ی پراکندگی اش، بلوط سیاه درختی نسبتا کوچک است و به ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ متر و قطر ۹۰ سانتی متر می رسد. اما در جنوب و مرکز این گستره، اندازه ی بزرگ تری پیدا می کند و تا ارتفاع ۴۲ متر هم گزارش شده است.
برگ ها: برگ های بلوط سیاه به صورت متناوب روی شاخه قرار دارند و ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر طول دارند. هر برگ ۵ تا ۷ لوب با نوک تیز دارد که با شیارهای عمیق به شکل U از هم جدا شده اند. سطح رویی برگ سبز تیره و براق است و سطح زیرین آن زرد مایل به قهوه ای است. در زیر برگ ها نیز دسته هایی از موهای ستاره ای شکل وجود دارد. برخی از ویژگی های کلیدی برای شناسایی این است که برگ های رو به آفتاب، شیارهای U شکل بسیار عمیقی دارند و جوانه ها مخملی و پوشیده از موهای سفید هستند.
تولید مثل: بلوط سیاه تک پایه است. گل های نر از بغل برگ های سال قبل رشد می کنند و پیش از برگ های جدید یا همزمان با آن ها در ماه آوریل یا مه به صورت خوشه های آویزان ظاهر می شوند. گل های ماده در بغل برگ های سال جاری قرار دارند و ممکن است به صورت تنها یا به صورت خوشه های ۲ تا چند تایی باشند. میوه ی این درخت، بلوطی است که به صورت تکی یا خوشه ای از دو تا پنج عدد دیده می شود و حدود یک سوم آن در درون کاسه ای فلس دار قرار دارد و طی ۲ سال به بلوغ می رسد. بلوط های سیاه در زمان رسیدن قهوه ای رنگ هستند و بسته به موقعیت جغرافیایی، از اواخر مرداد تا اواخر مهر می رسند.
میوه: میوه یا بلوط این درخت، اندازه ی متوسط و شکلی پهن و گرد دارد. کلاهک آن بزرگ است و تقریبا نیمی از مغز را می پوشاند.
بلوط سیاه در تمامی ایالت های ساحلی از مین تا تگزاس و به دورن خشکی تا میشگان, انتاریو, مینه سوتا, نبراسکا, کانزاس, اوکلاهما و شرق تگزاس یافت می شود.
این درخت در تمامی جهات و شیب ها رشد می کند، اما بهترین مکان برای آن دره ها و دامنه های میانی و پایینی با جهت شمالی و شرقی است. در نواحی جنوبی آپالاش، تا ارتفاع ۱, ۲۰۰ متری ( ۳, ۹۰۰ فوت ) یافت می شود. در بخش جنوبی نیوانگلند، بلوط سیاه در خاک های خنک و مرطوب رشد می کند، در حالی که در دیگر مناطق خاک های گرم و مرطوب را ترجیح می دهد. گسترده ترین خاک هایی که بلوط سیاه در آن ها رشد می کند، udalfs و udolls هستند. این خاک ها از مواد یخبندانی، ماسه سنگ، شیل و سنگ آهک به وجود آمده اند و از خاک رس سنگین تا ماسه لومی متغیر هستند و برخی از آن ها حاوی مقدار زیادی قطعات سنگ یا چرت هستند. بلوط سیاه در خاک های با زهکشی مناسب، از لای سیلتی تا لومی، بهترین رشد را دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقبلاً به دلیل وجود رنگدانه زرد در پوست داخلی آن، به بلوط سیاه، بلوط زرد می گفتند. این بلوط خویشاوند نزدیک بلوط سیاه کالیفرنیا ( Quercus kelloggii ) است که در غرب آمریکای شمالی یافت می شود.
اندازه: در بخش شمالی گستره ی پراکندگی اش، بلوط سیاه درختی نسبتا کوچک است و به ارتفاع ۲۰ تا ۲۵ متر و قطر ۹۰ سانتی متر می رسد. اما در جنوب و مرکز این گستره، اندازه ی بزرگ تری پیدا می کند و تا ارتفاع ۴۲ متر هم گزارش شده است.
برگ ها: برگ های بلوط سیاه به صورت متناوب روی شاخه قرار دارند و ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر طول دارند. هر برگ ۵ تا ۷ لوب با نوک تیز دارد که با شیارهای عمیق به شکل U از هم جدا شده اند. سطح رویی برگ سبز تیره و براق است و سطح زیرین آن زرد مایل به قهوه ای است. در زیر برگ ها نیز دسته هایی از موهای ستاره ای شکل وجود دارد. برخی از ویژگی های کلیدی برای شناسایی این است که برگ های رو به آفتاب، شیارهای U شکل بسیار عمیقی دارند و جوانه ها مخملی و پوشیده از موهای سفید هستند.
تولید مثل: بلوط سیاه تک پایه است. گل های نر از بغل برگ های سال قبل رشد می کنند و پیش از برگ های جدید یا همزمان با آن ها در ماه آوریل یا مه به صورت خوشه های آویزان ظاهر می شوند. گل های ماده در بغل برگ های سال جاری قرار دارند و ممکن است به صورت تنها یا به صورت خوشه های ۲ تا چند تایی باشند. میوه ی این درخت، بلوطی است که به صورت تکی یا خوشه ای از دو تا پنج عدد دیده می شود و حدود یک سوم آن در درون کاسه ای فلس دار قرار دارد و طی ۲ سال به بلوغ می رسد. بلوط های سیاه در زمان رسیدن قهوه ای رنگ هستند و بسته به موقعیت جغرافیایی، از اواخر مرداد تا اواخر مهر می رسند.
میوه: میوه یا بلوط این درخت، اندازه ی متوسط و شکلی پهن و گرد دارد. کلاهک آن بزرگ است و تقریبا نیمی از مغز را می پوشاند.
بلوط سیاه در تمامی ایالت های ساحلی از مین تا تگزاس و به دورن خشکی تا میشگان, انتاریو, مینه سوتا, نبراسکا, کانزاس, اوکلاهما و شرق تگزاس یافت می شود.
این درخت در تمامی جهات و شیب ها رشد می کند، اما بهترین مکان برای آن دره ها و دامنه های میانی و پایینی با جهت شمالی و شرقی است. در نواحی جنوبی آپالاش، تا ارتفاع ۱, ۲۰۰ متری ( ۳, ۹۰۰ فوت ) یافت می شود. در بخش جنوبی نیوانگلند، بلوط سیاه در خاک های خنک و مرطوب رشد می کند، در حالی که در دیگر مناطق خاک های گرم و مرطوب را ترجیح می دهد. گسترده ترین خاک هایی که بلوط سیاه در آن ها رشد می کند، udalfs و udolls هستند. این خاک ها از مواد یخبندانی، ماسه سنگ، شیل و سنگ آهک به وجود آمده اند و از خاک رس سنگین تا ماسه لومی متغیر هستند و برخی از آن ها حاوی مقدار زیادی قطعات سنگ یا چرت هستند. بلوط سیاه در خاک های با زهکشی مناسب، از لای سیلتی تا لومی، بهترین رشد را دارد.
wiki: بلوط سیاه شرقی