بلوردان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
بُلورْدان (geode)
در زمین شناسی، حفره ای نیمه کروی که در آن، بلورها از دیوارۀ بیرونی به سمت مرکز رشد کرده اند. در بلوردان ها، غالباً بلورهای کامل و زیبایی از کوارتز، شامل دُرّ کوهی بنفش، و کلسیت یا سایر کانیها یافت می شود.
در زمین شناسی، حفره ای نیمه کروی که در آن، بلورها از دیوارۀ بیرونی به سمت مرکز رشد کرده اند. در بلوردان ها، غالباً بلورهای کامل و زیبایی از کوارتز، شامل دُرّ کوهی بنفش، و کلسیت یا سایر کانیها یافت می شود.
wikijoo: بلوردان
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید