بلوردان

لغت نامه دهخدا

بلوردان. [ ب َ وِ ] ( اِخ ) دهی از بخش قصرقند، شهرستان چاه بهار. سکنه آن 700 تن. آب آن از قنات و محصول آن غلات و خرما و برنج است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

ده از بخش قصرقند شهرستان چاه بهار . آب از قنات . محصول غلات و خرما و برنج .

دانشنامه آزاد فارسی

بُلورْدان (geode)
در زمین شناسی، حفره ای نیمه کروی که در آن، بلورها از دیوارۀ بیرونی به سمت مرکز رشد کرده اند. در بلوردان ها، غالباً بلورهای کامل و زیبایی از کوارتز، شامل دُرّ کوهی بنفش، و کلسیت یا سایر کانیها یافت می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس