بلهور

لغت نامه دهخدا

بلهور. [ ب َ ل َ وَ ] ( ع اِ ) مکان فراخ. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

در زبان مازندرانی بلهور به معنای شعله های آتش است هنگامی که زیاد شده باشد
"تش بلهور یزو" یعنی آتش زبانه کشید وزیاد شد

بپرس