بلهه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
بِلهَه (Bilhah)
(در عبری به معنی «زن باوقار») در عهد عتیق، کنیز راحیل و متعۀ یعقوب. او مادر دان و نفتالی بود.
(در عبری به معنی «زن باوقار») در عهد عتیق، کنیز راحیل و متعۀ یعقوب. او مادر دان و نفتالی بود.
wikijoo: بلهه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید