بله گوش. [ ب َل ْ ل َ ] ( ص مرکب ) صاحب گوش بزرگ. که لاله گوش پهن و شخ دارد. بزرگ گوش. آذن. اذناء. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || نبزیست مردم قزوین را. بمزاح ، یک تن قزوینی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
صاحب گوش بزرگ . که لال. گوش پهن و شخ دارد . بزرگ گوش . آذن . اذنائ . یا نبزیست مردم قزوین را . به مزاح یک تن قزوینی .
