بله قولاغ. [ ب َل ْ ل َ ] ( ترکی ، ص مرکب ) ( مرکب از بله + قولاغ ترکی بمعنی گوش ). بله گوش. که جانب وحشی لاله گوش او بیش از حد عادی شخ و ایستاده است. تنابزیست مردم قزوین را. بمزاح ، قزوینی. قزوینی بله قولاغ. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به بله گوش شود.
فرهنگ فارسی
بله گوش . که جانب و حشی لال. گوش او بیش از حد عادی شخ و ایستاده است . تنابزیست مردم قزوین را . به مزاح قزوینی . قزوینی بله قولاغ .
