بلندو

لغت نامه دهخدا

بلندو. [ ب ُ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان ایسین ، بخش مرکزی شهرستان بندرعباس. سکنه آن 200 تن. آب آن از چاه و باران و محصول آن خرما و غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

پیشنهاد کاربران

بپرس