بلندم

لغت نامه دهخدا

بلندم. [ ب َ ل َ دَ ] ( ع ص ، اِ ) مرد کندخاطر گران سنگ مضطرب خلقت. ( منتهی الارب ). بِلدام. بِلدامة. رجوع به بلدام شود.

فرهنگ فارسی

مرد کند خاطر گران سنگ مضطرب خلقت . بلدام . بلدامه .

پیشنهاد کاربران

بپرس