بلند سالی

لغت نامه دهخدا

بلندسالی. [ ب ُ ل َ ] ( حامص مرکب ) سالمندی. سالداری. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). کِبَر، در عربی به زادبرآمدگی و بلندسالی را گویند. ( از برهان ).

فرهنگ فارسی

سالمندی . سالداری . کبر . در عربی به زاد بر آمدگی بلند سالی را گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس