بلنتع

لغت نامه دهخدا

بلنتع. [ ب َ ل َ ت َ ] ( ع ص ) ماهر و دانای هرچیز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بَلتَع. و رجوع به بلتع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس