بلمه. [ ب َ م َ / م ِ / ب ُ م َ / م ِ] ( اِ ) ریش انبوه و دراز. ( برهان ) ( آنندراج ). بامه.( شرفنامه منیری ). ضد کوسه. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). || پایه و زینه و نردبان. ( ناظم الاطباء ).
بلمه. [ ب َ م َ/ م ِ ] ( ص ) مردم ریش دراز. ( برهان ). درازریش. ( غیاث ). ریشو. لحیانی. ریش تپه. بزرگ ریش. بامه :
تیزی که چون کواکب منفضه ( ؟ ) گاه رجم
با ریش بلمه شب تیره قران کند.
کمال اسماعیل.
آنچه کوسه داند از خانه کسان بلمه از خانه خودش کی داندآن.
مولوی.
کوسه هان تا نگیری ریش بلمه درنبردهندوی ترکی بیاموز آن ملک تمغاج را.
مولوی.
و رجوع به بلمه ریش شود.بلمه. [ ب َ ل َ م َ / م ِ ] ( اِ ) قسمی ماهی. ( از دزی ). و رجوع به بَلَم شود.