بلماء

لغت نامه دهخدا

بلماء. [ ب َ ] ( ع اِ ) شب ماه تمام. ( منتهی الارب ). شب بدر، بجهت بزرگی قمر در آن. ( از ذیل اقرب الموارد از تاج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس