بلفیقی. [ ب ِل ْ ل ِ ] ( اِخ ) ( 680- 771 هَ. ق. ) محمدبن محمدبن ابراهیم بن الحاج السلمی بلفیقی ، مکنی به ابوالبرکات و مشهور به ابن الحاج. قاضی و مورخ و از بزرگان اندلس در حدیث و ادب بوده است. او راست : اسماء الکتب و التعریف بمؤلفیها، الافصاح فیمن عرف بالاندلس بالصلاح ، مشتبهات مصطلحات العلوم ، العذب الاجاج ، شعر من لاشعر له ، و سایر تألیفات. ( از الاعلام زرکلی ج 7 ص 269از فهرس الفهارس و جذوةالاقتباس و الدرر الکامنة ).
