بلفرخج

لغت نامه دهخدا

بلفرخج. [ ب ُ ف َ رَ ] ( ص ، اِ ) بد. زشت. پلید. ناپاک. ( ناظم الاطباء ). || شکلک ، و بازخمانیدنی است از ابوالفرج. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
ای بلفرخج ساده همیدون همه فرخج
نامت فرخج و کنیت ملعون بلفرخج.
لبیبی.

فرهنگ معین

(بُ فَ خَ ) (ص . ) بد، زشت ، پلید.

فرهنگ عمید

= فرخج: ای بلفرخج ساده همیدون همه فرخج / نامت فرخج و کنیت ملعونت بلفرخج (لبیبی: شاعران بی دیوان: ۴۷۹ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس