بُلَفْرَج، احمد (۱۹۰۸ـ۱۹۹۰)
سیاستمدار و ناسیونالیست مغربی، نخست وزیر (حک: از ۱۹۵۸). او که وزیر امور خارجه بود، (۱۹۵۵ـ۱۹۵۸) در ماه های مه تا دسامبر ۱۹۵۸ به نخست وزیری رسید. دولت او درنتیجۀ فشار جناح ترقی خواه حزبِ خودش و گسترش شورش های روستایی سرنگون شد. بلفرج از بنیاد گذاران حزب استقلال بود (۱۹۴۴) و پس از علال الفاسی دومین شخصیت برجستۀ جنبش ملی مغرب به شمار می رفت. به اتفاق نخستین رهبران ناسیونالیست، اولین بیانیۀ استقلال طلبی و خاتمۀ تحت الحمایگی مغرب را نوشت. پس از سال ها خدمت در مقام نمایندۀ شخصی پادشاه (۱۹۶۳ـ۱۹۷۲)، حرفۀ سیاسی اش پایان یافت (۱۹۷۳).
سیاستمدار و ناسیونالیست مغربی، نخست وزیر (حک: از ۱۹۵۸). او که وزیر امور خارجه بود، (۱۹۵۵ـ۱۹۵۸) در ماه های مه تا دسامبر ۱۹۵۸ به نخست وزیری رسید. دولت او درنتیجۀ فشار جناح ترقی خواه حزبِ خودش و گسترش شورش های روستایی سرنگون شد. بلفرج از بنیاد گذاران حزب استقلال بود (۱۹۴۴) و پس از علال الفاسی دومین شخصیت برجستۀ جنبش ملی مغرب به شمار می رفت. به اتفاق نخستین رهبران ناسیونالیست، اولین بیانیۀ استقلال طلبی و خاتمۀ تحت الحمایگی مغرب را نوشت. پس از سال ها خدمت در مقام نمایندۀ شخصی پادشاه (۱۹۶۳ـ۱۹۷۲)، حرفۀ سیاسی اش پایان یافت (۱۹۷۳).
wikijoo: بلفرج،_احمد_(۱۹۰۸ـ۱۹۹۰)