بلغا

/bolqA/

لغت نامه دهخدا

بلغا. [ ب ُ ل َ ] ( ص ) صورت مخفف متداول در فارسی بلغاء. رجوع به بلغاء شود.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) جمع بلیغ شیوا سخنان چیره زبانان زبان آوران سخنگزاران .

فرهنگ عمید

= بلیغ

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
بلغ (۷۷ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس