بلعه
لغت نامه دهخدا
بلعة. [ ب ُ ل َ ع َ ] ( ع ص ، اِ ) مرد بسیارخوار. ( منتهی الارب ). شخص اکول. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ). بُلَع. بَولَع. پرخور. گلوبند. شکم بنده.
دانشنامه عمومی
بلعه ( به لاتین: Bal'a ) یک شهرک در دولت فلسطین است که در استان طولکرم واقع شده است. [ ۱] بلعه ۲۳٫۰ کیلومتر مربع مساحت و ۶٬۶۰۴ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: بلعه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید