( بلطحة ) بلطحة. [ ب َ طَ ح َ ] ( ع مص ) خویشتن را به زمین زدن. || ایفای وعده نکردن. ( منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). بَلدحة. و رجوع به بلدحة شود.
