بلسکی

/balsaki/

لغت نامه دهخدا

بلسکی. [ ب َ ل َکا ] ( ع اِ ) گیاهی از تیره روناسیان که یک ساله است و بعلت پوشیده بودن از خارهای کوچک و قلاب مانند به سهولت به اشیاء مجاور و حتی پشم گوسفندان که از مجاورت آن عبور کنند می چسبد. برگهای این گیاه فراهم ( بصورت شش تایی یا هشت تایی ) و نوک تیز و باریک و پوشیده از تارهای قلاب مانند و گلهایش سفید و مجتمع ( که بر روی دم گلی بلندتر از برگها قرار دارند ) است. جوشانده آن بعنوان مدر استعمال میشده. این گیاه در اکثر نقاط ایران میروید. بلشکه. افارین. ارمن. حشیشةالافعی. قوت البریة. مصفی الرعاء. مصفی الراعی. یاپیشقان. قازاوتی. ( فرهنگ فارسی معین ). عکرش. ودود. حب الصبیان. فوه برانیه. بلسک. بلسکاء. و رجوع به بلسک و بلسکاء شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی از تیر. روناسیان که یکساله است و بعلت پوشیده بودن از خارهای کوچک و قلاب مانند بسهولت باشیائ مجاور و حتی پشم گوسفندان که از مجاورت آن عبور کنند میچسبند . برگهای این گیاه فراهم ( بصورت ۶ تایی یا۸ تایی ) و نوک تیز و باریک و پوشیده از تارهای قلاب مانند و گلهایش سفید و مجتمع ( که برروی دم گلی بلندتر از برگهای قرار دارند ) است . جوشاند. آن بعنوان مدر استعمال میشده . این گیاه در اکثر نقاط ایران میروید بلشکه افارین ارمن حشیشه الافعی قوت البریه مصفی الراعی یا پیشقان قازاوتی .

گویش مازنی

/beleski/ پقلتی

دانشنامه عمومی

بلسکی ( به انگلیسی: Cleavers ) ، که «حشیشه الافعی» و در مراکش «مصفی الرعاه» و داروسازان آن را «قوت البرّیه» می نامند. [ ۱] [ ۲] گیاهی یک ساله است که با تارهای قلاب مانند به گیاهان دیگر می چسبد و خود را حفظ می کند.
عکس بلسکی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس