( بلسمة ) بلسمة.[ ب َ س َ م َ ] ( ع مص ) خاموش شدن از بیم. ( از منتهی الارب ). سکوت کردن از ترس. ( از اقرب الموارد ). || ناخواست و ناپسند نمودن روی خود را به کسی. ( از منتهی الارب ). تکریه و ناپسند نشان دادن روی خود را. ( از اقرب الموارد ). تبلسم. و رجوع به تبلسم شود.
