نام رمز یا بلرنی ( به انگلیسی: Blarney ) : برنامهٔ نظارت ارتباطی آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است. این برنامه در سال ۱۹۷۸ ( میلادی ) و بر پایهٔ لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی، آغاز به کار کرد و بعد از حملات ۱۱ سپتامبر فعالیت آن گسترش یافت. در بلرنی گردآوری داده از بنیادی ترین مراکز مخابراتی مانند تلفن همراه انجام می شود که بیشترین جریان مخابراتی از آن می گذرد. این گونه نظارت، آپ استریم کالکشن نامیده می شود. از بلرنی، نخستین بار در اسلایدی از پروندهٔ معرفی پریزم، رونمایی شد، که ادوارد اسنودن در ماه ژوئن سال ۲۰۱۳ میلادی آن را فاش کرده بود. بودجه بلرنی در سال مالی ۲۰۱۳ میلادی ٦ میلیارد دلار و حدود ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا بود.
... [مشاهده متن کامل]
در آغاز گمان می رفت که بلرنی، برنامه ای در همکاری آژانس امنیت ملی با ای تی اند تی است که از مراکز شنود ای تی اند تی بهره می برد. نمونهٔ آن ها اتاق ۶۴۱ای در سان فرانسیسکو ( که وجود آن در سال ۲۰۰۶ میلادی توسط مارک کلاین فاش شد ) و جای دیگر در نیوجرسی است؛ اما اسناد آژانس امنیت ملی که در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ میلادی منتشر شدند، نشان دادند که همکاری ای تی اند تی با آن آژانس، از طریق برنامهٔ فرویو انجام می شود و اتاق ۶۴۱ای بخشی از آن برنامه است.
توماس دریک گفته بود که اسناد تازهٔ فرویو نشان می دهند که در برابر برنامه هایی مانند اوکستار، بلرنی، استورم برو و دیگر برنامه ها برنامهٔ چتری بزرگ نیست. برنامه های چتری، خیلی شبیه هم هستند ولی هر کدام با شرکت جداگانه ای کار می کنند و شاید هم برای آژانس امنیت ملی ملاحظات حقوقی متفاوتی داشته باشند. ملاحظات مربوط به شرکت ها به بخش عملیات منبع ویژه آژانس امنیت ملی پیوندهایی دارند.
بلرنی بر پایهٔ سه بند حقوقی کار می کند.
• لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی آژانس امنیت ملی
• لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی اداره تحقیقات فدرال ( اف بی آی )
• بخش۷۰۲ متمم های لایحهٔ ۲۰۰۸ لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی ۱۹۷۸
گردآوری داده ها، بر پایهٔ لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی نیاز به حکم دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی دارد. دادگاه اجازه گردآوری داده ها را به کسانی می دهد که منتخب ها نشانه گذاری کرده اند. با وجود اینکه فرایند گرفتن حکم دادگاه وقت گیر است اما گردآوری داده های بلرنی بر پایهٔ دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی، بخش مهمی از گزارش روزانه رئیس جمهور است و شمار آن به بیش از یازده هزار مورد در سال می رسد.
... [مشاهده متن کامل]
در آغاز گمان می رفت که بلرنی، برنامه ای در همکاری آژانس امنیت ملی با ای تی اند تی است که از مراکز شنود ای تی اند تی بهره می برد. نمونهٔ آن ها اتاق ۶۴۱ای در سان فرانسیسکو ( که وجود آن در سال ۲۰۰۶ میلادی توسط مارک کلاین فاش شد ) و جای دیگر در نیوجرسی است؛ اما اسناد آژانس امنیت ملی که در ۱۵ اوت ۲۰۱۵ میلادی منتشر شدند، نشان دادند که همکاری ای تی اند تی با آن آژانس، از طریق برنامهٔ فرویو انجام می شود و اتاق ۶۴۱ای بخشی از آن برنامه است.
توماس دریک گفته بود که اسناد تازهٔ فرویو نشان می دهند که در برابر برنامه هایی مانند اوکستار، بلرنی، استورم برو و دیگر برنامه ها برنامهٔ چتری بزرگ نیست. برنامه های چتری، خیلی شبیه هم هستند ولی هر کدام با شرکت جداگانه ای کار می کنند و شاید هم برای آژانس امنیت ملی ملاحظات حقوقی متفاوتی داشته باشند. ملاحظات مربوط به شرکت ها به بخش عملیات منبع ویژه آژانس امنیت ملی پیوندهایی دارند.
بلرنی بر پایهٔ سه بند حقوقی کار می کند.
• لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی آژانس امنیت ملی
• لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی اداره تحقیقات فدرال ( اف بی آی )
• بخش۷۰۲ متمم های لایحهٔ ۲۰۰۸ لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی ۱۹۷۸
گردآوری داده ها، بر پایهٔ لایحهٔ نظارت بر اطلاعات خارجی نیاز به حکم دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی دارد. دادگاه اجازه گردآوری داده ها را به کسانی می دهد که منتخب ها نشانه گذاری کرده اند. با وجود اینکه فرایند گرفتن حکم دادگاه وقت گیر است اما گردآوری داده های بلرنی بر پایهٔ دادگاه نظارت بر اطلاعات خارجی، بخش مهمی از گزارش روزانه رئیس جمهور است و شمار آن به بیش از یازده هزار مورد در سال می رسد.
