بلذم

لغت نامه دهخدا

بلذم. [ ب َ ذَ ] ( ع اِ ) آنچه جنبان باشد از حلقوم اسب ، لغتی است در بلدم. ( منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ). رجوع به بلدم شود. || مری و حلقوم و ودج ها که رگی هستند در گردن. ( از ذیل اقرب الموارد ). || ( ص ) شخص بلید و کندذهن. ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس