بلدیت

لغت نامه دهخدا

بلدیت. [ ب َ ل َ دی ی َ ] ( مص جعلی ) ( از: بَلَد فارسی + -یّت عربی ). اسم از بلد بودن. مصدر جعلی از بلدبودن. مصدر منحوت از بلد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). معرفت. شناسایی. آگاهی. بلدیة. اطلاع. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس