بلدان

لغت نامه دهخدا

بلدان. [ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) تثنیه بلد درحال رفع. دو بلد. دو شهر. رجوع به بلد شود. || ( اِخ ) بصره و کوفه. ( اقرب الموارد ).

بلدان. [ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ بَلد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). شهرها. ( آنندراج ) ( غیاث ). رجوع به بلد شود : پسر گفت ای پدر فواید سفر بسیار است از نزهت خاطر... و تفرج بلدان و مجاورت فلان. ( گلستان ). رعیت بلدان از مکاید ایشان مرهوب. ( گلستان ).

فرهنگ فارسی

جمع بلدوبلده
( اسم ) جمع بلد شهرها .
جمع بلد شهرها

فرهنگ عمید

= بلد

دانشنامه آزاد فارسی

بلدان (البلدان) (ابن فقیه). بُلْدان (البُلْدان) (۲)
کتابی به عربی در جغرافیا و تاریخ از ابن فقیه. این اثر دربرگیرندۀ توصیفات ایران، عربستان، عراق، سوریه، مصر، روم، نوبه، و حبشه است. افزون بر این مؤلف توصیف مختصری از مغرب، اندلس و سودان به دست داده و جابه جا مطالبی ادبی نقل کرده است. کتاب البلدان در ۲۹۰ق تألیف شده و گویا اصل کتاب از بین رفته و تلخیصی از این اثر در ۴۱۳ق به قلم علم بن جعفر شیزری تدوین شده است. به گفته ای ابن فقیه خود نیز این اثر را تلخیص کرده است. مقدسی در تألیف احسن التقاسیم و یاقوت حموی در تألیف معجم البلدان از این اثر بهره برده اند. مختصر کتاب البلدان به کوشش دخویه با تعالیق عربی و لاتینی در ۱۸۸۵ در لیدن به چاپ رسیده است.

بلدان (البلدان) (ابن واضح یعقوبی). بُلْدان (البُلْدان) (۱)
کتابی به عربی تألیف مورخ نامدار ابن واضح یعقوبی (_۲۸۴ق) دربارۀ جغرافیای جهان اسلام. مؤلف در آغاز کتاب از سفرهای خود در آغاز جوانی و از چگونگی گردآوری اطلاعات دربارۀ شهرها و سرزمین ها، وضع اقلیمی، آداب و رسوم و عقاید و مذاهب مردمان یاد می کند. سپس به توصیف بغداد و عراق، ایران، عربستان، شام، مصر و شمال افریقا و اندلس اسپانیا می پردازد. بخش آخر از همه مفصل تر و حاوی اطلاعات گران بهایی است. این کتاب نخستین بار به تصحیح دخویه در ۱۸۹۱ به چاپ رسید. ترجمه فارسی آن نیز منتشر شده است.

پیشنهاد کاربران

در زبان عربی:
بَلَد = شهر / جمع آن = بِلاد
بِلاد = شهر ها، کشور
اگر بِلاد در معنی کشور باشد، جمع آن می شود بُلدان
گاهی اوقات بَلَد به معنای کشور هم هست که اگر معنای کشور بدهد، جمع آن باز هم می شود بُلدان

بپرس