بلخص

لغت نامه دهخدا

بلخص. [ ب َ خ َ ] ( ع ص ) سطبر. ( منتهی الارب ). غلیظ بسیارگوشت. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس