بلحان

لغت نامه دهخدا

بلحان. [ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ بُلَح. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به بُلح شود.

فرهنگ فارسی

جمع بلح

پیشنهاد کاربران

بپرس