لغت نامه دهخدا
بلجیک. [ ب ِ ] ( اِخ ) بلژیک. معرب بلژیک ، که در عهد قاجاریه در ایران معمول بود. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بلژیک شود : و لما وصل ارمانوس ملک الروم الی حلب سنة 421 هَ. ق. و معه ملک الروس و ملک البلغار والالمان و البلجیک... ( معجم الادباء یاقوت ج 4 ص 72 ). فرهنگ فارسی
در عهد قاجاریه به جای [ بلژیک ] معمول بود . 