( بلتعة ) بلتعة. [ ب َ ت َ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث بلتع، زن زبان دراز بسیارگوی. ( منتهی الارب ). زن حاذق و ماهر در هر چیزی ،و گویند زن سلیطه ناسزاگوی پرحرف. ( از ذیل اقرب الموارد از قاموس ). بَلَنتعة. و رجوع به بلنتعة شود.
فرهنگ فارسی
تانیث بلتع زن زبان دراز بسیار گوی . زن حاذق و ماهر در هر چیزی و گویند زن سلیط. ناسزا گوی پر حرف . بلنتعه .
