بلتع

لغت نامه دهخدا

بلتع. [ ب َ ت َ ] ( ع ص ) ماهر و دانای هر چیز. ( منتهی الارب ). حاذق در هر شی ٔ. ( از اقرب الموارد ). بَلَنتَع. و رجوع به بلنتع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس