بلتاه

لغت نامه دهخدا

( بلتاة ) بلتاة. [ ب َ ] ( ع مص ) بریدن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). قطعه قطعه کردن. ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس