بلبلی گوش. [ ب َ ب َ ] ( ص مرکب ) دارای گوش پهن و بزرگ. ( از فرهنگ فارسی معین ). بلبله گوش. بله گوش ( درتداول مردم قزوین ). و رجوع به بلبله گوش و بلبلی شود.
