بلبلک

لغت نامه دهخدا

بلبلک. [ ب ُ ب ُ ل َ ] ( اِ مصغر ) مصغر بلبل :
بر گل تو بلبلک مطربی آغاز کرد
خواند به الحان خوش نامه پازندو زند.
سوزنی.

گویش مازنی

/bel belek/ سوت سوتک & پروانه

پیشنهاد کاربران

در گویش خراسانی بلبلک ( bolbolak ) به معنی پروانه است

بپرس