بلبله گوش

لغت نامه دهخدا

بلبله گوش. [ ب َ ب َ ل َ / ل ِ ] ( ص مرکب ) با گوش دراز آویخته. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). بله گوش. و رجوع به بلبلی و بلبلی گوش شود.

فرهنگ فارسی

با گوش دراز آویخته . بله گوش .

پیشنهاد کاربران

بَلبَله گوش : شخص با گوشهای بزرگ یا بیرون زده، فیل گوش ،
در بعضی از افراد زاویه لاله گوش نسبت به جمجمه بیشتر از حالت عادیست . این عامل باعث بیرون زدگی لاله ی گوش ها از دو طرف صورت می شود. که در تصویر تمام رخ صورت ، گوشها بصورت غیر عادی بزرگتر دیده می شود این عارضه باعنوان گوش برجسته یا گوش بَلبَلی شناخته می شود.
...
[مشاهده متن کامل]

گوشی که شبیه آینه بغل ماشینه

بپرس