بلبل نوا. [ ب ُ ب ُ ن َ ] ( ص مرکب ) خوشخوان مانند بلبل. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) : نواپرداز گر نبود صریر خامه مخلص که دیگر بر سر شور آورد بلبل نوایان را.مخلص ( از آنندراج ).