بلای چهارم

دانشنامه عمومی

بلای چهارم ( به مجاری: IV. Béla ) ( زادهٔ ۲۹ نوامبر ۱۲۰۶ – مرگ ۳ مهٔ ۱۲۷۰ ) پادشاه مجارستان، کرواسی و دوک اشتایرمارک بود.
بلای چهارم از پادشاهان نامی مجارستان است. وی پسر آندراش دوم بود. او با الگوبرداری از نیایش - بلای سوم - کوشید تا بر قدرت دستگاه پادشاهی بیفزاید. او پس از فاجعهٔ تازش مغول به اروپا در ۱۲۴۱ در بازسازی مجارستان کوشید، از این رو مجارها او را دومین بنیادگذار مجارستان می خوانند.
بلای چهارم در ۱۲۴۱ در نبرد موهی از مغول ها شکست خورد. او به زاگرب گریخت و از پاپ گرگوری نهم و فریدریش دوم، امپراتور مقدس روم یاری خواست. ولی از سوی دولت های غربی کمکی بدو نرسید. در این زمان مغول ها از تاراج سرزمین های غرب دانوب فارغ شدند و از دانوب یخ زده گذشتند. با نزدیک شدن اردوی مغول بلا از برابر ایشان گریخت. مغول ها از پی او به سوی کرواسی روانه شدند ولی وی را نیافتند. سرانجام پس از تاراج شهرهای مجارستان و کرواسی و آنگاه که دربرابر نیروهای کروات با مقاومت رودرو شدند، اردوی مغول عقب نشینی نمود.
عکس بلای چهارم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بِلای چهارم (۱۲۰۶ـ۱۲۷۰م)(Béla IV)
پادشاه مجارستان (حک: ۱۲۳۵ـ۱۲۷۰م)، پسر اُندراش دوم، از سلسلۀ آرپاد. در دورۀ زمامداری بِلا، سه چهارم از خاک این کشور براثر حملۀ مُغول ها ویران شد. او پس از شکست از نیروهای مغول به سرکردگی باتوخان در ۱۲۴۱م، در ساحل رودخانۀ سایو، به دالماسی گریخت و سلطنت مجارستان به مدت یک سال موجودیّت خود را از دست داد. پس از عقب نشینی مغول ها از مجارستان، بازسازی کشورش را آغاز کرد و تا پایان عمر به تلاش در این راه ادامه داد. یکی از مشکلات او بازپس گرفتن بخش غربی مجارستان از فردریک، امپراتور اتریش، بود که به بهانۀ کمک جهت مقابله با مغول ها آن را اشغال کرد. امّا هرگز کمکی در اختیار مجارها قرار نداده بود. بِلا در نبردی در ساحل رودخانۀ لیسا، فردریک را شکست داد (۱۲۴۶م) او همچنین در ۱۲۶۱م توانست تهاجم دوم مغول ها به کشورش را دفع کند. سال های آخر حکومت بلا به سبب شورش پسر و جانشینش، استفان پنجم، در بی ثباتی گذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس