بِلاکِت، پاتْریک (۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)(Blackett, Patrick)فیزیک دان سوئیسی. به سبب پژوهش در زمینۀ تابش کیهانی و تکمیل اتاقک ابر ویلسون، به دریافت جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۴۸ نایل آمد. اتاقک ابر وسیله ای برای ردیابی ذرات یونیده است و بلاکت به کمک آن توانست وجود پوزیترونها را تأیید کند. در کرویدون، ساری، زاده شد. در ۱۹۱۲ به نیروی دریایی پیوست. بعد از جنگ جهانی اول، در دانشگاه کیمبریج به تحصیل پرداخت و پس از آن، در مؤسسات دانشگاهی متفاوتی در بریتانیا مشغول به کار شد. در ۱۹۲۴، هنگامی که زیر نظر ارنست رادرفورددر دانشگاه کیمبریج کار می کرد، اولین عکس از تراجهش اتمیرا تهیه کرد. در این تراجهش، نیتروژن تبدیل به ایزوتوپی از اکسیژن می شد. او همچنان به کار تکمیل اتاقک ابر ادامه داد تا این که در ۱۹۳۲، اتاقکی طراحی کرد که به صورت خودکار از پرتوهای کیهانی عکس برداری می کرد. او بعداً ذراتی با طول عمر ۱۰- ۱۰ ثانیه کشف کرد که ذرات شگفتنامیده شدند. در دهۀ ۱۹۵۰، به بررسی خواص مغناطیسی سنگ ها روی آورد. در ۱۹۶۹، عضو مادام العمر مجلس اعیان شد.
wikijoo: بلاکت،_پاتریک_(۱۸۹۷ـ۱۹۷۴)