بلأزاه

لغت نامه دهخدا

( بلأزاة ) بلأزاة. [ ب َ ءَ ] ( ع ص ) ناقة بلأزاة؛ ماده شتر سخت و شدید. ( از ذیل اقرب الموارد از تاج ). بلأزی. و رجوع به بلأزی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس