بلاهی

لغت نامه دهخدا

بلاهی. [ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ بُلَهْنیَة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به بلهنیة و بلاهن شود.

پیشنهاد کاربران

ابعاد در ربان مُلکی گالی ( زبان بومیان بَشکَرد در جنوب شرقی هرمزگان - قوم کوچ ، ساکنین رشته کوه مکران )

بپرس